ในความเป็นจริง การทรงดารงอยู่ของพระเจ้านั้นไม่ได้เป็นประเด็นของการพิสูจน์

เพราะนี่คือประเด็นของการสันนิษฐาน หรือประเด็นของความเชื่อที่ทุก ๆ คนต้องเลือก

ไม่มีใครสักคนที่สามารถพิสูจน์ได้ว่า พระเจ้ามีจริง หรือไม่

สิ่งที่มีค่าและสาคัญกว่าการที่มนุษย์ทาบาปผ่านต้นไม้แห่งความรู้ดีและความชั่วนั้น คือ พระเจ้าทรงสร้างต้นไม้แห่งความรู้ดีและความชั่วเพื่อให้มนุษย์มอิสระเสรีในการดารงชีวิตต่อพระพักตร์พระเจ้าเพราะพระเจ้าทรงรักมนุษย์มากถึงเพียงนั้น จึงทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอิสระ มีความสามารถในการตัดสินใจ นั่นเป็นเรื่องที่สาคัญและมีความหมาย ถ้าหากไม่มีต้นไม้แห่งความรู้ดีและความชั่ว(เสรีภาพในการตัดสินใจ) มนุษย์เราก็คงไม่ต่างอะไรกับสัตว์ที่ดาเนินชีวิตตามสัญชาตญาณ

แผ่นดินสวรรค์เป็นสถานที่ที่สารองไว้สาหรับบรรดาผู้ที่ตัดสินใจว่าจะอยู่กับพระเจ้าตลอดนิรันดร์เมื่อพวกเขายังมีชีวิตอยู่ ส่วนนรกเป็นสถานที่ที่สารองไว้สาหรับบรรดาผู้ที่ปฏิเสธพระเจ้าว่า อยู่โดยปราศจากพระเจ้าตลอดนิรันดร์

สถานที่เหล่านั้นจะเป็นอย่างไร หรือเวลานิรันดร์กาลจะเป็นอย่างไร เราไม่สามารถรู้ได้อย่างชัดเจน แต่การเลือกทางที่ไปแผ่นดินสวรรค์หรือนรกนั้นขึ้นอยู่กับเราเองที่ต้องตัดสินใจว่า จะอยู่กับพระเจ้าหรือไม่

ไม่ใช่เรื่องที่พระเจ้าต้องตัดสินใจ

พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่ถูกเขียนโดยบรรดาผู้รับใช้ที่ได้ยินเรื่องที่พระเจ้าตรัส

เป็นหนังสือที่ใช้เวลาในการเขียนยาวนานกว่า 1500 ปี มีผู้เขียนหลายสิบคน จนกว่าจะมาถึงมือของเรา

นักวิชาการต่าง ๆ บอกกันว่า พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่มีคุณค่าในวรรณคดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พันธสัญญาใหม่ในพระคัมภีร์นั้น เกือบ 98% ของต้นฉบับได้รับการบูรณะแล้ว

ในประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมของมนุษย์ไม่สามารถพบได้เลยว่า มีวรรณกรรมที่มีมูลค่าและความคงทนที่เทียบเท่ากับพระคัมภีร์

​

ปัญหาและความทุกข์ยากต่างๆที่เรากาลังประสบอยู่นั้น พระเจ้าไม่ได้แก้ไขทันที

แต่พระเจ้าได้ทรงใช้พระเยซูเสด็จมาแก้ไขความทุกข์ยากและปัญหาพื้นฐานของมนุษย์แล้ว